Allah'ım sen sabır ver; dinsin bu acı, bitsin bu terör!

hiç keyfim yok.. acımız taze yüklerimiz hala yanık.. sanırım da nasırlaşmaya başladık! ne çok hüzünlü gün yaşıyoruz.. hani çok tatil yapıyoruz diye hesaplıyorlarda tatilleri kısmaya çalışıyorlar ya, birde bu yönden hesaplasalar, baksalarki kaç günümüz hüznün pençesinde... :(((

acıyı unutmadan onunla yaşayabilmek de hayatın bir kuralı ama ben yapamıyorum.. herkesin kendini bir avuntu şekli var tabiki biliyorum ama tatilinden bir kare off ağızlara şenlik şunu pişirdimler hayalimdeki etek elbise gibi detaylarda boğuluyorum ben.. tarzım farklı biraz benim: dün şehitlerime ağlayıp bugün güle oynaya yayın yapamıyorum.. diyelim ki ongün sonra gülüp göbekmi atacağım! tabiki hayır.. ama ağlamayacağımda: içimdeki kini büyüteceğim ve yüzümde bu vatana sahip olmanın verdiği gurur ile hafif bir tebessümle gücümü göstereceğim orda, burda ve heryerde!

ocağında küllenen ateşlerin isli dumanları ile gözleri yaşaran analarım! ellerinizden öpüyorum .. bu yolda mübah olan ne varsa yapılsın diye umuyorum.. devletim deseki hazırlanın bunları yoketmeye gidiyoruz: hemen saflarda yerimi alacağım..

fotoğraftaki delikanlım kardeşimin oğlu Nail;

Trabzon'dan geldi benim yanıma, az gezdirelim diye..

henüz gezecek keyfi bulamadık,

benimle ofise gidip geliyor,

yazılar yazıyor, resim yapıyor, oyun oynuyor..

Nail'in hepinize selamı var..