the end sign2013;

bitti işte.. koca dört gün.. onca gelen giden insan evlerine döndüler.. tozun dumanın içinde çalışmak zorunda olanlar dışında kimse kalmadı.. birde ben :)

bırakıp gidemedim gücümün yettiği kadar yardim etmeden, fuarın tozunu yutmadan içim rahat etmiyor ne yapayım :)

posted from Bloggeroid

kitap etkinliğinde durumum;

daha bütün listemi çıkaramadım ancak ilk kitabımı bitirdim.. uzun zamandır elimdeydi, tabi ki etkinlik için sıfırdan başlamam gerekiyordu ancak sıfırdan başlamış kadar başındaydım zaten diye ses etmedim... sayfa toplamını çıkarırken takdirince pinuccia düşer artık bir kısmını :)

fuarın bu gününde anadolu'nun birçok şehrinden gelenler vardı.. mütevazi olanlar bir hayli fazla.. gelirken yöresinden bir şey getiremediği için üzgün olanlarda...

posted from Bloggeroid

fuar'dan selamlar;

tarih tekerrür etti ve biz yine fuara geldik... sektörel fuar olmasına rağmen buraya kendimi ait hissetmediğim de olmuyor değil.... hele ki akşamki açılış kokteylinde gördüğüm insan manzaralarına bakacak olursak, bunlar insan ise ben neyim dedim çokça.... pos bıyıklarının altında sürekli bulduğunu öğüten bir ağzın sahibini görünce çok şaşırdım.. parası olan birinin bulduğu her bedavaya konmak istemesi çok şaşırtıcı.. masamıza davetsiz geldiği halde sormadan bütün tabakları önüne çeken bu insanı görünce fakir ama mütevazi oluşumla bir kez daha gurur duydum... bedava diye insan bu kadar aç gözlü olur mu? sanırım burada insan manzaraları diye bir kitap yazacak kadar malzeme toplayabilirim...

posted from Bloggeroid

GÜL'lü nişan konsepti;

sevdiğim bir arkadaşımın güzel, tatlı ve heyecanlı bir günü için ciciler yaptım.. övgü almış olması bir yana benim için tabiki her zaman ki gibi yetersizdi zaten de yetmedi :) konsept de gül kullanılınca, benimde süslemeyi gül ve öneri üzerine içine de gül reçeli koydum.. tülün üzerindeki halkaları istediğim gibi bulamadım ama bir çift nişan yüzüğü imajı vermeye çalıştım :) 

unutulmayanlar: Nejat UYGUR;

Nejat Uygur (d. 10 Ağustos 1927, Kilis – ö. 18 Kasım 2013, İstanbul), Türk tiyatro, sinema ve dizi oyuncusu. 

Öğretmen bir annenin ve subay bir babanın üç çocuğundan ortancası olan Uygur, Kilisli sanatçı İsmail Dümbüllü tarafından keşfedilmiş ve meşhur edilmiştir. Eğitimini Anadolu'nun çeşitli bölgelerinde tamamlamıştır. İlkokulu Siirt, Ezine ve İntepe'de okumuş ve bu dönemde tiyatroya müsamerelerle başlamıştır. Sarıyer, Çanakkale ve Manisa'da ortaokulu tamamladıktan sonra Güzel Sanatlar Akademisi'nin Heykel bölümüne girmiş; fakat mezun olamamıştır. 1943 yılında Sarıyer Halkevi'nde başladığı boksla beraber spora karşı ilgisi artmıştır. Atletizm ve su topu dışında iyi de bir at binicisidir. 1950 yılında Necla Uygur ile hayatını birleştirmiştir. Tiyatroya profesyonel anlamda 1949'da "Nejat Uygur Tiyatrosu" ile adım atmıştır. 

meleğim olurmusun?

Bugünlerde hastanede tedavi gören çocuklarımız, huzur evlerinin hüzünlü odalarındaki yaşlılarımız, engelli arkadaşlarımız size iki kelimeden oluşan bu kısacık soruyu soruyorlar:

MELEĞİM OLUR MUSUN?

Kiminizin dostu, kiminizin arkadaşı, bazılarının sadece tanıdığı yada adına, bloğuna aşina olduğunuz tülin;

yeni bir yılın ayak seslerinin yaklaştığı günlerde sizden gelen bir sevinçle onlarında yüreği, umudu aydınlansın istiyor...

1881-193♥ Ata'mız kalbimizde yaşıyor..!

kim demiş ki Ata'mız öldü diye bence yüreklerimizde yeniden doğdu O.. bütün dünyanın hayranı olduğu bir önder olmak böyle birşey olsa gerek.. düşmanın bile hayranlığını kazanmış başka kaç kişi var dünyada.. 

mintaks'la canım mintaks'la :)

hatırladınızmı :) mintaksla canım mintaksla.. ne eğlenceli bir reklamdı.. ve bu sloganın anlamının dışında da çok espri konusu olur ve bazen mecazi anlamda kullanılırdı.. bu yeşil jel olan çıktığında sanki devrim olmuştu :) beyaz olanı pek sevmezdim daha kremsi ve akışmayan yoğun bir yapısı ve bayıltıcı kokusu vardı.. ama bu jel çok hoşuma gitmişti.. sonralardan limonlusu, elleri koruyan modelleri çıkınca pek bir havalı olmuştuk :) ah ah eski anılarım canlandı valla.. hele toz vim ile bu jel mintaksı karıştırıp kendime cif ürettiğimi hatırlıyorum da.. ne günlerdi yahu.. 

doğum günün kutlu olsun MEMO;

Mehmet benim en küçüğüm.. annemin doğuma gittiği günü hatırlıyorum.. sonra hastanede Mehmet'i gördüğümüzü de.. mavi kadife bir tulum vardı üzerinde.. bebek odasında ona ayrılan karyolada tek başına yatıyor ellerini ayaklarını kıpraştırıyordu.. sonra eve ve daha yaşına gelmeden türkiye'ye taşındı bizimle :) evde aklıma gelse çocukluk fotolarınıda katar öyle video hazırlardım ama bu seferlik böyle olsun dedim..

nice mutlu yıllar, başarı ve huzur, bereket ve hayr senle olsun..
sevgilerimle... ♥NK

unutulmayanlar: seni hiç unutmadık Karaoğlan!

Bülent Ecevit

28 Mayıs 1925 tarihinde İstanbul'da doğdu. Mustafa ismi dedesi Huzur-u Hümayun hocalarından Mustafa Şükrü Efendi'den kaynaklanmaktadır. "Ecevit Seceresi (Devlet Arşivi - No 1265)" belgesine göre İnebolu'da doğdu. Babası Kastamonu doğumlu Ahmet Fahri Ecevit Ankara Hukuk Fakültesi'nde adli tıp profesörüydü.