27 Ocak 2012 Cuma

kar yağıyor;

Lambayı yakma, bırak,
sarı bir insan başı
düşmesin pencereden kara.
Kar yağıyor karanlıklara.
Kar yağıyor ve ben hatırlıyorum.
Kar...

Üflenen bir mum gibi söndü koskocaman ışıklar...
Ve şehir kör bir insan gibi kaldi
altinda yağan karın.

Lambayı yakma, bırak!
Kalbe bir bıçak gibi giren hatıraların
dilsiz olduklarını anlıyorum.
Kar yağıyor
ve ben hatırlıyorum.

 

4 yorum:

tarchinbyseden dedi ki...

Saatlerdir öyle güzel yağıyor ki... çocuklar gibi sevinçliyim :)

asosh dedi ki...

oh oh siz sevinin biz izmirde kuru soğuk çekelim reva mı bu yaaaa....

okuyan dedi ki...

günün şiirini rötarlı da olsa okumanın hazzını yaşıyorum...
teşekkürler:)

Nilgün Komar dedi ki...

teşekkür ederim şekerlerimmmm