23 Şubat 2017 Perşembe

lise arkadaşlarımı buldum :)

iki gündür ne heyecan ne heyecan bende.. fotoğraftaki benim hem ortaokulu hemde liseyi okuduğum okulum, inegöl kız meslek lisesi.. koca altı yılı orada geçirdim, daha doğrusu yaşadım.. o zamanlar çünkü okul evimiz gibiydi, okula gitmek için can atardık.. hayatı orada öğrendik, yemek yapmayı, gülmeyi, büyümeyi oooff ne çok şeyi orada öğrendik.. öğretmenlerimiz ailemiz gibiydi.. belki her biri ile her birimiz aynı diyaloğu yakalayamamış olsak da.. her birimize için ayrı ayrı değer katan öğretmen ve arkadaşlarımız vardı..
önceleri mektuplaşmalarımız oldu, bir iki derken uzun zamanlardan sonra bulunan telefonlar ile duyulan iki üç cümleli sohbetler.. bazen zamanın denk geldiğinde görüşmeler.. ikili üçlü buluşmalar.. irtibatlar ama hep azar azar, hep birer ikişer kişi..

teknolojinin geldiği son noktalardan birinin faydasını aldık iki arkadaş, topladık kendimize katkı sağladık.. lise arkadaşlarımızdan birine ulaşarak, ondan diğerine ulaşarak telefon üzerindeki sosyal mecra grubunda topladık birçoğunu.. aslında hepsini :) yani eksiklerimiz var hala ama iki günde yirmi kişiyi bir araya getirdik ya büyük başarı.. 

şaşkınlık aynı zamanda, grubun içinde kendini bulan etrafına bakıp da eski yüzleri görünce, anılar deryasında yüzmenin şaşkınlığını yaşıyor.. hatırlanan, hatırlamayan isimler, yüzler, olaylar, anılar, öğretmenler, derken nerede başlayıp nerede bittiği belli olmayan konular içinde yüzüyoruz iki gündür.. 

şimdi yüz yüze görüşmek için sabırsızlanıyoruz.. 


4 yorum:

Handan dedi ki...

Biz de iki gecede atmış üniversite arkadaşıma ulaşmıştık :) Ne keyifli oluyor değil mi?Hele buluşunca insan öğrenciliğine dönüyor direk :)

Nilgün Komar dedi ki...

evet çok keyifli ve mutluluk verici :) şu anı unutup o günlere gidiveriyorum bir anda :)

Ada Deniz dedi ki...

Ne güzel:))) geçen yıl beni lise arkadaşım instagramdan bulmuştu. Ne kadar şaşırmıştım...

Nilgün Komar dedi ki...

süpper şaşkınlıklar bunlar!!!