14 Aralık 2011 Çarşamba

sanki;

O'nun otuduğu yerde oturdum bugün,
sanki yanımdaydı O.
O'nun verdiği nefesi içime çekiyordum,
sanki kucak kucağa idik o köşede,
dizdize, gözgöze, elele,
sanki...



O'nun bastığı yere bastım bugün,
bir heyecan sardı beni baştan ayağa,
sanki uzansam dokunacağım O'na,
dokunup da hissedeceğim sıcaklığını..
sesi sanki kulağımda, kokusu burnumda,
sanki...

O'nun geçtiği yoldan geçtim bugün,
birlikte yürüyorduk aynı tempoda..
yol hiç bitmeyecekmiş gibiydi..
zamansa bana inat kısa..
ayrılırken hoşçakal dedi, gülümsedi,
sanki...

Nilgün Komar
1996,Trabzon

4 yorum:

tintirişin zembili dedi ki...

Sevgili Nilgün;
Sen ne hissederek yazdın bilmem ama benim açımdan tam isabet oldu şiirin henüz sızılarım öyle tazeki:((((

Nilgün Komar dedi ki...

ablammmm... yaralarını sızlatmak istemezdim :((

okuyan dedi ki...

yüreğinden ve kaleminden yansıyanları okumaktan keyif alıyorum...

Nilgün Komar dedi ki...

okuyanım: çok teşekkür ederimm..